A ja ciągle w kraju

Mój pobyt w Polsce przedłużył się znacznie. Znowu problemy. Wszystkie moje plany jak zwykle wzięły w łeb. Czasami człowiek z bezsilności wyje w niebogłosy, ale niewiele to pomaga. Dwa tygodnie ogromnych stresów, szpital i nierówna walka z chorobą mojej mamy. Mój dzień od rana do wieczora jest mocno zajęty, ale wstaję bardzo wcześnie i staram się choć dwie godzinki na sutasz wygospodarować. Co najlepsze na smutek ? Kolory !Przynajmniej dla mnie :)

Trzymajcie kciuki, bo niebawem odbieram wyniki, a od nich wiele, bardzo wiele zależy...